Diagnostyka insulinooporności cz.2 – Krzywa glukozowo-insulinowa

W diagnostyce insulinooporności oprócz wskaźnika HOMA – IR o którym pisałam w poprzednim wpisie – https://ewajakubiec.pl/diagnostyka-insulinoopornosci-cz-1-wskaznik-homa-ir/ wykorzystuje się badanie o nazwie krzywa glukozowo-insulinowa, czyli test obciążenia glukozą OGTT. Polega on na trzykrotnym oznaczeniu poziomu glukozy i insuliny we krwi: na czczo, a następnie po 1 godzinie i 2 godzinach od wypicia przez osobę badaną roztworu zawierającego 75 g glukozy rozpuszczonej w około 250–300 ml wody. W celu dokładniejszej diagnostyki, lekarz może zlecić dłuższe badanie (nawet 4 lub 5 godzinne) lub częstsze pomiary np. co 30 minut.

Kompletna diagnostyka insulinooporności

Krzywa glukozo–insulinowa jest jest kompletnym i najdokładniejszym badaniem potwierdzającym insulinooporność. Ponieważ u niektórych osób, wyniki glukozy i insuliny na czczo mogą być prawidłowe, natomiast po obciążeniu glukozą, mogą pojawić się nieprawidłowości. Na podstawie wyników lekarz może zdiagnozować też cukrzycę i hipoglikemię reaktywną. Jest to badanie obciążające dla organizmu
i powinno zostać wykonane tylko jeśli istnieją wyraźne wskazania (np. istnieje podejrzenie cukrzycy typu 2, u kobiet w ciąży między 24. a 28. tygodniem ciąży). Jest wykonywane tylko na podstawie skierowania od lekarza.

Krzywa glukozowo-insulinowa przygotowanie do badania:

• przez trzy dni przed wykonaniem testu nie należy pić alkoholu, kawy, herbaty ani napojów kofeinowych.
• przed badaniem nie należy przyjmować tyroksyny, metforminy ani innych leków (należy skonsultować z lekarzem, na jaki czas przed badaniem należy odstawić metforminę).
• przez trzy dni przed wykonaniem badań nie należy stosować żadnych diet niskokalorycznych i niskowęglowodanowych
• dzień przed badaniem nie należy podejmować intensywnego wysiłku fizycznego
• test powinien być wykonany na minimum 10 godzin od ostatniego posiłku
• nie należy wykonywać badania jeśli mamy infekcję (przeziębieni, grypa) lub jesteśmy w trakcie antybiotykoterapii – wyniki nie będą miarodajne.
• w trakcie badania należy siedzieć (nie wolno spacerować)

Interpretacja wyników glukozy:

Interpretacja wyników insuliny:

Nie ma w Polsce jasno określonych norm insuliny po obciążeniu glukozą. Według norm amerykańskich insulina nie powinna przekraczać:

• Na czczo <10 mU/ml
• Po 1 godzinie <50 mU/ml
• Po 2 godzinach <30 mU/ml
• Po 3 godzinach <10 mU/ml

Indywidualna interpretacja krzywej insulinowej

Przyjmuje się, że wynik trzycyfrowy wyraźnie wskazuje na hiperinsulinemię i insulinooporność. Natomiast interpretacja wyniku dwucyfrowego zależy od wielu czynników (wiek, istniejące choroby). Kluczową rolę odgrywają objawy i samopoczucie pacjenta. Idealnie jeśli poziom insuliny po dwóch godzinach spada do podobnego poziomu jaki był na czczo. Ważne jest też, czy po dwóch godzinach insulina spada, czy rośnie (w porównaniu do wyniku po 1 godzinie). Natomiast, aby dokonać pełnej oceny należałoby zrobić badanie 3 lub 4 godzinne, wtedy można sprawdzić, czy insulina nie spada też po 3 czy 4 godzinach, co jednoznacznie wskazuje na insulinooporność. Każdy wynik badania powinien być indywidualnie zinterpretowany na podstawie dokładnego wywiadu z pacjentem. Należy też pamiętać, że poziom insuliny zwiększa się fizjologicznie wraz z wiekiem. Ostateczna interpretacja i diagnoza należy do lekarza.

Insulinooporność – zaburzenie, które sporadycznie występuje samo..

Oporność na insulinę bardzo często współistnieje z innymi zaburzeniami. Najczęściej z niedoczynnością tarczycy, PCOS, otyłością, stłuszczeniem wątroby, chorobami serca i miażdżycą. Dlatego jeśli występują te choroby warto wykonać badania w kierunku insulinooporności.